De schaal van pacifisme
Wat is het nut van oorlogvoeren? Wie doet er mee en wie haakt er af? Wat doet een soldaat die oog in oog staat met zijn tegenstander? Door wie wordt je beïnvloedt en welke prijs betaal je om je eigen opvattingen te laten gelden? In De jongen in de gestreepte pyjama van John Boyne werd de Tweede Wereldoorlog door de ogen van de jonge Bruno bekeken, die niet snapte wat er toch allemaal aan de hand was in zijn achtertuin. Wat moesten die boerderijen daar en waarom liepen alle boeren in gestreepte pyjama’s? In De witte veer maakt de onschuld plaats voor de ideologische opvattingen over het al dan niet uitroeien van de tegenstander. ‘We namen ieder een eigen positie in op de schaal van pacifisme tot onvervalst sadisme.’
Het is 1919. De oorlog is achter de rug. De jonge schrijver Tristan Sadler reist af naar Norwich om daar de zus te ontmoeten van Will, de omgekomen kameraad. Tristan heeft de brieven die Will en Marian elkaar stuurden tijdens de oorlogsjaren bewaard en komt ze terugbrengen naar de schrijfster. Tijdens de treinreis er naartoe, wanneer hij uitstapt, tijdens het inchecken bij zijn hotel; al vanaf de eerste bladzijde sijpelt de oorlog en zijn nalatenschap tussen de regels door. Tristan beoordeelt de mensen op hun capaciteiten, vult profielen voor hen in die hij alleen maar baseert op gezichtsuitdrukkingen. ‘Hij had niet daarginds kunnen zijn met ons.’ (meer…)