Het leven bepaalt je
Op de eerste bladzijde van de nieuwe roman van Stijn van der Loo, Slopers getiteld, staat de zin: ‘(…) dat leven niet vanzelfsprekend is, dat elke ademtocht dient te worden bevochten en dat er niets op de wereld bestaat dan dit: je eigen gevecht tegen de verstikking.’ Een gevecht tegen de verstikking. Het lijkt het motto van deze roman, waarin letterlijk en figuurlijk veel afgebroken wordt en de personages zich staande proberen te houden in een wereld die verandert.
Het zijn de jaren van de wederopbouw, net na de Tweede Wereldoorlog. Dankzij de Marshallhulp kan er gebouwd worden en waar gebouwd wordt, moet ook iets worden gesloopt. De Gebroeders Pek, die met sloop- en terrazzowerkzaamheden hun boterham verdienen, proberen zoveel mogelijk opdrachten binnen te halen. Vooral de jongste wil het bedrijf laten floreren, zijn oudste broer zit voornamelijk achter de meiden aan. Maar het verleden van de familie zit hen veelal in de weg. De gebroeders Pek hebben het gevoel dat ze achtergesteld worden in het dorp, omdat hun vader nooit is teruggekomen van zijn dwangarbeid in Duitsland. Voor de dorpelingen geldt hij als ‘een overloper’.